Πρόλογος στις διήμερες πολιτιστικές εκδηλώσεις « Τ’ Αλωναριού τα κάματα, τ’ Αυγούστου τα λιοβόρια» 18 και 19 Ιουνίου 2016

Τις μέρες αυτές που ήταν τόσο έντονες οι προετοιμασίες των εκδηλώσεών μας μου ήρθε στο νου ο μέγας μουσικοσυνθέτης της Ελλάδας το ιερό τέρας της τέχνης, ο Μίκης Θεοδωράκης, και συγκεκριμένα μια δήλωση που είχε κάνει παλιότερα σε αθηναϊκή εφημερίδα φέρνοντας στο προσκήνιο ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία. Αν θυμάμαι καλά είχε δηλώσει τότε τα εξής: «χωρίς να υποτιμώ άλλους κινδύνους, πιστεύω ότι μεγαλύτερος είναι ο αφελληνισμός της νεολαίας».

          Το φαινόμενο αυτό που επισημάνθηκε από το Μίκη Θεοδωράκη, με πόνο ψυχής, είναι αντιληπτό βέβαια και από μια μεγάλη μερίδα πνευματικών και προβληματισμένων ανθρώπων καθώς παρουσιάζει μια ολοένα αυξητική τάση. Παρατηρούμε μια μεγάλη πλειοψηφία  των νέων μας να είναι αποκομμένη από τα όσια και τα ιερά της πατρίδας μας, χωρίς ιστορική γνώση και μνήμη, χωρίς συναίσθηση της βαριάς πολιτιστικής κληρονομιάς που φέρουν στους ώμους τους. Μια πολιτιστική κληρονομιά που περιλαμβάνεται στο τρίπτυχο κλασική αρχαιότητα, βυζαντινός πολιτισμός, νεότερος λαϊκός πολιτισμός. Αντιμετωπίζονται όλα με μια σνομπ διάθεση και αδιαφορία: αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία, δημοτικά τραγούδια, παραδοσιακή μουσική, ήθη και έθιμα, ηθικές αξίες, τρόπος ζωής, παραδόσεις.

          Προκύπτει σιγά - σιγά χωρίς να μας απασχολεί ιδιαίτερα λόγω του ρυθμού της ζωής μας μια καινούργια γενιά Ελλήνων, η γενιά της παγκοσμιοποίησης, η γενιά που δε σκέπτεται αλλά δέχεται αβασάνιστα και άκριτα ό,τι της προσφέρεται. Η γενιά που σταδιακά αποβάλλει καθετί το ελληνικό και υιοθετεί οτιδήποτε έρχεται από τη Δύση, ξένα πολιτιστικά πρότυπα και στοιχεία που μας εξομοιώνουν με τους άλλους λαούς. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε τα λόγια ενός άλλου μεγάλου Έλληνα διανοούμενου, του Χρήστου Γιανναρά: «Ο Ελληνισμός θα εκλείψει ως ενεργός πρόταση πολιτισμού όχι με την κατάκτηση από κάποιον εχθρό αλλά με την ολοκλήρωση της μιμητικής υποταγής στη Δύση».

          Για να μην τα ισοπεδώνουμε όμως όλα θα έλεγα ότι  υπάρχει και ένας σημαντικός αριθμός νέων που πατά γερά πάνω σε ελληνικά θεμέλια, έχει ιστορική μνήμη, σέβεται τις παραδόσεις μας και αντιστέκεται γενναία.

Επειδή όμως για όλα τα παραπάνω οι λιγότερο έως καθόλου υπεύθυνοι είναι οι νέοι μας πρέπει να σημάνει ένας πνευματικός συναγερμός, μια πνευματική επανάσταση με μπροστάρηδες τους πνευματικούς ανθρώπους, την ηγεσία της διανόησης αρχίζοντας από το ελληνικό σχολείο και την ελληνική οικογένεια. Ένα σχολείο που θα γαλουχεί τους νέους με καθετί το ελληνικό και θα τους κάνει να νιώθουν υπερήφανοι για την ελληνική τους καταγωγή, με την αυθεντική και γνήσια έκφραση της έννοιας, απαλλαγμένη από την προγονοπληξία και τη στείρα συντήρηση. Σ’ αυτή την επανάσταση όλοι πρέπει να δώσουν τη μάχη: ελληνική κυβέρνηση, κόμματα, πνευματική ηγεσία, εκκλησία, σχολείο, πολιτιστικοί φορείς, τοπική αυτοδιοίκηση. Χρειάζεται αφύπνιση του ελληνικού πνεύματος, για να φρενάρουμε τη διολίσθηση προς το δυτικό τρόπο ζωής και σκέψης και να προβάλουμε την ιδιαιτερότητα της ελληνικής φυλής. Μόνο έτσι θα εμποδίσουμε τον αφελληνισμό της νεολαίας μας.

Γι’ αυτό και εμείς δίνουμε καθημερινά τη μάχη στο «ΓΕΩΡΓΙΟ ΒΟΥΡΟ», ταπεινά και σιωπηρά, τόσο ως Διοικητικό Συμβούλιο, όσο και ως επιμορφωτές για να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι στην υπόθεση αυτή. Άλλωστε αυτό το νόημα έχουν και οι διήμερες αυτές πολιτιστικές μας εκδηλώσεις. Να συμβάλουν, ώστε να γίνουμε όλοι κοινωνοί και συνεχιστές της γνήσιας ελληνικής παράδοσης.

                                                   Λουκάς Αμπελιώτης